Pouloeuff Publieks Award augustus 2016

Ka-Lai Chan creëert in "The Ordinary Family" meubel collectie bevroren momenten die geïnterpreteerd kunnen worden als punten in het persoonlijke leven van de leden van een familie. Salontafel Julian vertoont een spektakel van gerecycled plastic wat door het tafelblad heen “smelt”; het weerstaan van verleiding. Geïnspireerd door verhalen van de ontwerper haar eigen familie of observaties van families om haar heen.

Beelden die op een bepaalde manier ‘incompleet’ zijn, waar je allerlei verhalende elementen in kunt terugvinden maar nooit tot het volledige verhaal komt, dat is waar Jurre Blom op probeert uit te komen met zijn werk. Hij wil authentieke situaties tekenen die door het tekenen bijna surrealistisch lijken te worden. De voorstelling vraagt om een verklaring, het is een soort ‘tussenmoment’; er is iets aan vooraf gegaan en er staat nog iets te gebeuren, maar in het moment zelf is het niet duidelijk wat dit inhoudt. Uiteindelijk is het de bedoeling om tot een soort verontrustende situatie te komen.

De reflectie van een volwassen oog dat nog steeds gefascineerd is door de wondere wereld van een kind.
Jasmin Djerzic omringt zich nog steeds graag met speelgoed. Hij speelt er ook nog steeds mee zoals hij dat als kind al deed. Alleen kijkt hij nu met een volwassen blik naar de wereld waarin hij speelt, waardoor het speelveld/ tafereel is veranderd. Er ontstaat in zijn werk een spanning tussen de verwondering van onschuldig speelgoed en de harde werkelijkheid.