Ogenschijnlijk eenvoudige observaties
Een glanzende citroen alleen op tafel of een boomtak tegen een grijze lucht, de zon breekt bijna door. Deze ogenschijnlijk eenvoudige observaties worden door Werkhoven kundig in beeld gebracht. Door een serie schilderijen dicht naast elkaar te tonen, gaan de individuele werken een dialoog met elkaar aan. Er ontstaat een gelaagdheid en een nieuwe context. De geschilderde onderwerpen komen voort uit zijn directe waarneming en omgeving, maar hij haalt ook inspiratie uit de geschiedenis van de schilderkunst. Zo isoleert hij onder andere elementen uit doeken van oude meesters, welke hij zichzelf toe-eigent en herinterpreteert. Zonder context en zonder de geschiedenis te kennen, kunnen we slechts gissen naar betekenis en intentie.
De huid van de verf
Werkhoven is geïnteresseerd in hoe een materiële substantie, zoals verf, kan worden omgezet in iets immaterieels. Zijn werk komt voort uit een fascinatie voor licht en hoe kunstenaars dit door de eeuwen heen in beelden hebben omgezet. Hij schildert dit licht voornamelijk met acryl en olieverf op canvas of linnen. Vooral olieverf spreekt hem aan omdat de huid van de verf blijft leven. Zo speelt de omgang met verf en tactiliteit van het oppervlak een belangrijke rol binnen het geschilderde beeld.
