De sculpturen die Kuldip Singh maakt zijn interactief en zitten op het grensgebied tussen vervreemding en herkenbaarheid. Ze noemt zichzelf een ‘hybride kunstenaar’, door haar fascinatie voor wetenschap, maar het niet-wetenschappelijke werk wat ze produceert als kunstenares. Grenzen vervagen tussen verschillende disciplines, informatie wordt meer toegankelijk. Dit maakt dat zij als kunstenaar heel veel mogelijkheden heeft om onderzoek te doen in misschien niet voor de hand liggende disciplines.

In de meeste galerieën en musea mag het werk niet worden aangeraakt. Hierdoor ontstaat spanning. Bij het werk van Kuldip Singh is die spanning extra sterk, wanneer de toeschouwer ontdekt dat de sculpturen in beweging gezet kunnen worden. De verrassing dat aanraking geoorloofd is bij dit werk, is voor haar een mooi moment.