Binnen haar werk zoekt Robroeks naar een balans tussen fragiliteit, kwetsbaarheid en daar de kracht van. Haar schetsboeken zijn de basis. Puur, snel, intens, altijd en overal. Ze zijn intiem, kwetsbaar. Hierin vertaalt zij uiteenlopende gevoelens en ervaringen; van Pruisisch blauwe luchten tot harmonische en atonale klanken die je doen trillen, je ademhaling voor een fragment doen stoppen. Van het van de daken willen zingen tot het vallen in donkere dieptes. Ze worden volwassen in haar etsen.