Meer gemeen dan gedacht
Bij nader inzien hebben zij meer met elkaar gemeen dan het lijkt. Het werk van alle drie nodigt uit tot aanraken. Zien en horen komen in de kunst ruim aan bod, maar ‘voelen’ blijft dikwijls achterwege. Musea staan vol met bordjes ‘verboden aan te raken’. Maar is de plastiek in een schilderij niet net zo belangrijk als de kleur van de olieverf? ‘Voelen’ als ervaring wordt nauwelijks meer bediend in de kunst. Galerie Pouloeuff komt dit zintuig tegemoet met o.a. de beelden van Sander Buijk. Zijn beelden zijn allemaal anders van textuur en daarmee verschillend van karakter. De zachte huid van het beeld ‘Baby’, de ruwe harde huid van ‘Flaco’. Door een zachte aanraking kun je met al deze beelden kennismaken. Maar ook het werk van Hester Plomp biedt op eigen wijze een invulling aan ‘voelen’. Materiaal speelt in haar werk een belangrijke rol. De gutslijnen in het houten schilderij van haar ‘Familiaris’ dagen de bezoeker uit om even de voorstelling te strelen. Daarnaast is er het werk van Marte Haverkamp. Als productontwerper zoekt zij nu juist het niet voelbare op door vorm te geven aan de schaduwen van dagelijkse gebruiksvoorwerpen. Zo vestigt zij de aandacht op vormen die we iedere dag in onze handen hebben.
