Herhaling van herinnering

In het werk van Bruins zijn onder andere gipsen dozen, gegoten eieren, afbeeldingen van bruinharige pruiken te zien. Deze voorwerpen verwijzen naar gebruiken en herinneringen uit haar jeugd. Bruins begint haar maakproces bij een herkenbaar materiaal/object. Ze verzamelt het materiaal, observeert het en richt zich op de associaties die het opwekt om vervolgens te besluiten of dit materiaal gebruikt kan worden. Vaak wordt er als vervolgstap een mal gemaakt of wordt er op het materiaal gereageerd met een ingreep. Daarnaast werkt Bruins ook met fotografie. Maar waar de gipsen werken een directe nabootsing zijn van een observatie, worden de fotografische beelden benaderd als een herhaling van een herinnering, of ze bevragen de eindigheid van een archief.

Ogenschijnlijke geheimen

Bruins zet deze visuele technieken in om te reflecteren op hoe deze beelden haar iets kunnen vertellen over haar identiteit, familiegeschiedenis en tradities. De werken zijn nabootsingen van herinneringen uit haar jeugd en manifesteren zich in meerdere werken. Door het maken van het werk komt ze meer te weten over haar eigen en de identiteit van haar familie, en zijn geschiedenis, tradities en gebruiken. Door souvenirs uit haar jeugd opnieuw te belichten en daarmee lagen van ogenschijnlijke geheimen weg te pellen, komt ze meer te weten over haar eigen identiteit.