Blue Poetry is een serie werken die ons vertellen over verloren plekken en verhalen. Symbolen en figuren vervagen tussen verschillende tinten blauw. In Blue Poetry III komen verloren herinneringen aan het huis van de grootvader van Geertje Brandenburg samen met de verhalen over de oorlog die haar grootvader nooit aan haar heeft durven vertellen.
In op fotografie gebaseerde collages en installaties wordt onderzoek gedaan naar de verhalende kracht van beelden. Vanuit een omvangrijk visueel archief, worden beelden buiten hun oorspronkelijke context gepresenteerd en worden wij geconfronteerd met nieuwe lijnen binnen gevonden fotografie. Spelend met tijd en identiteit wordt fotografie gebruikt als medium waarin de toeschouwer op schijnbaar speelse wijze meegenomen wordt in het fotografische verhaal.